Yokluğunda çok ağladım. Göz yaşlarımı biriktirdim bir kovaya, Kova taştı. Bilmeden içtin sen göz yaşlarımı. Gözlerim küstü sana. Bakamadım, oysa aşinasıydı, aşığıydı yüzünün. Göremedim seni. Göremedim gamzelerini…
Çaresizdim Bulutlar ağladı,
Sonra ben ağladım.
Gözlerim eylüldü. Ellerim aralık…
Kalbim ağustos sıcaklığında,
Nisanı yaşıyordu insanlar…